የሰው ልጅ በጥበብ ቢራቀቅም በፍልስፍና ቢበለጽግም እንኳ ከእርሱ የበለጠ ኃይል አለበት:: ያን አንድ ኃይል ያስገኘው አካል የለም:: ይህን የሁሉ አስገኝ ፈጣሬ ኩሉ ዓለማት አምላክ እንለዋለን:: ማንኛውም ሰው እርሱን የፈጠረ አምላክ እንዳለው ያምናል:: አምላክ መኖሩን የሚያምን ሰው አምላኬ የሚለው ነገር ከእርሱ
የበለጠ መሆን አለበት:: አምላኬ ብሎ የሚያምነው ነገር የሚሸነፍ መሆን የለበትም
ወይም አምላክ ከሚባለው ነገር የበለጠ ሌላ ነገር ሊኖር አይገባውም:: ለምሳሌ፡-
- ሰው ዛፍን የማምለክ ነጻ ፈቃድ አለው:: ነገር ግን ያ አምላክ የተባለውን ዛፍ ሰው ራሱ ይቆርጠዋል:: ሰው በፈለገው ቅርጽ ያደርገዋል፡፡ ይጠርበዋል ይፈልጠዋል፡፡ ይህ ማለት አምላክ የተባለው ዛፍ አምላኬ ብለው ከሚጠሩት ሰዎች እጅግ ያነሰ ነው ማለት ነው:: በመሆኑም ዛፍ አምላክ ሊሆን አይችልም::
- ፀሐይ ለዓለም ሁሉ ታበራለች ሙቀትም ትሰጣለች፡፡ በብርሃኗም እንደፈለግን እንወጣለን እንገባለን:: ዕፅዋት ምግባቸውን የሚሰሩት በፀሐይ ብርሃን ነው፡፡ ለመኖር ፀሐይ የግድ ታስፈልገናለች፡፡ በዚህም የተነሳ ከሰው ልጅ የበለጠች አድርገን ቆጥረን አምላኬ ልንላት እንችላለን:: ነገር ግን የሚጎድላት ነገር አለ:: ጨለማ ያሸንፋታል ተራራ ይከልላታል፣ ዛፍ ይጋርዳታል:: ስለዚህ ፀሐይ አምላክ ልትሆን የማትችልበት ጉድለት አለባት ማለት ነው:: ስለዚህ ፀሐይ አምላክ አይደለችም::
- ውኃ ሲታጠቡበት ያጠራል ሲጠጡት ያረካል ዕጽዋትን ያለመልማል:: ለሰውም ለሌላውም ፍጡር ውኃ ለመኖር መሠረት ነው:: ውኃ ከሌለ በሕይወት መኖር ስለማይቻል ውኃ አምላክ ነው ልንል እንችላለን:: ነገር ግን ውኃ በሰው ይገደባል፣በእንስራ ይቀዳል፣ ሰው በሚፈልገው አቅጣጫ ይመረዋል:: ስለዚህ ሕፀፅ አለበት ማለት ነው:: ይህን ሕፀፅ የያዘ ደግሞ አምላክ ሊሆን የሚችልበት ነገር የለም:: በመሆኑም ውኃ አምላክ አይደለም፡፡
- ጨረቃ በሌሊት ብርሃን ትሰጣለች ጨለማን የማሸነፍ ብቃት አላት:: በዚህም አምላክ ልናደርጋት እንችላለን ነገር ግን ከእርሷ የበለጠ ብርሃን አስገኝ አካል አለ:: ጨረቃ በጨለማ ከምትሸነፈው ፀሐይ እንኳ ታንሳለች:: የጨረቃ ብርሃን ከራሷ የሚወጣ ሳይሆን ከፀሐይ የተገኘ ነው:: ስለሆነም ጨረቃ በፀሐይ ትበለጣለች፡፡ ስለዚህ አምላክ ልትሆን አትችልም ማለት ነው::
-ነቢያት ትንቢት ይናገራሉ፣የሚመጣውን ነገር ያውቃሉ፣ሙት ያነሣሉ፣ድውይ ይፈውሳሉ፣ ፀሐይን ያቆማሉ፣ሰማይን ይለጉማሉ:: ስለዚህ ከነቢያት መካከል አንዱን አምላኬ ልንለው እንችላለን:: ነገር ግን ነቢያት በፀጋ ያገኙት እንጅ በባሕርያቸው ያለ አይደለም:: ለዚህም ነው ትንቢት የሚነፈጉበት፣ ተአምራት የሚከለከሉበት ጊዜ የነበረው:: ከዚህ የምንረዳው ከነቢያትም የሚበልጥ ነገር መኖሩን ነው:: ስለዚህ አምላክ አይደሉም ማለት ነው::
-ጻድቃን ሰማዕታት ብዙ ተአምራትን ያደርጋሉ፣በመከራ ይጸናሉ፣ በሕይወታቸውም ምሥክር ይሆናሉ፣ መራራ ሞትንም ይታገሳሉ:: ከእነዚህ መካከል አንዱን አምላኬ ብንል መብታችን ነው:: ነገር ግን ከእነርሱ የበለጠ በመከራ እንዲጸኑ፣ተአምራትን እንዲያደርጉ የሚያበረታቸው አካል አለ:: በመሆኑም አምላካችን ፈጣሪያችን አንላቸውም፡፡ እስከ አሁን ድረስ የጠቀስናቸው ሁሉ የራሳቸው የሆነ ከሌሎች የሚበልጡበት ነገር አላቸው:: ነገር ግን የራሳቸው የሆነ ጉድለትም ስላለባቸው አምላክ ብለን አናመልካቸውም:: ሁሉም የሚጎድላቸው ነገር አላቸው ከእነርሱ የበለጠ እነርሱን የሚያሸንፍ ኃይልም አለባቸው:: ኅልፈት ውላጤ ያገኛቸዋል:: ስለህም እነርሱን ያስገኘ ሌላ አካል ለመኖሩ እነዚህ ማረጋገጫዎቻችን ናቸው:: በመሆኑም እንደሰው ሰውኛው የምናወጣውን አምላክ የመሆንን መስፈርት አያሟሉም ማለት ነው::
እኛ አምላክ ብለን የምናመልከው:-
- ሰው ዛፍን የማምለክ ነጻ ፈቃድ አለው:: ነገር ግን ያ አምላክ የተባለውን ዛፍ ሰው ራሱ ይቆርጠዋል:: ሰው በፈለገው ቅርጽ ያደርገዋል፡፡ ይጠርበዋል ይፈልጠዋል፡፡ ይህ ማለት አምላክ የተባለው ዛፍ አምላኬ ብለው ከሚጠሩት ሰዎች እጅግ ያነሰ ነው ማለት ነው:: በመሆኑም ዛፍ አምላክ ሊሆን አይችልም::
- ፀሐይ ለዓለም ሁሉ ታበራለች ሙቀትም ትሰጣለች፡፡ በብርሃኗም እንደፈለግን እንወጣለን እንገባለን:: ዕፅዋት ምግባቸውን የሚሰሩት በፀሐይ ብርሃን ነው፡፡ ለመኖር ፀሐይ የግድ ታስፈልገናለች፡፡ በዚህም የተነሳ ከሰው ልጅ የበለጠች አድርገን ቆጥረን አምላኬ ልንላት እንችላለን:: ነገር ግን የሚጎድላት ነገር አለ:: ጨለማ ያሸንፋታል ተራራ ይከልላታል፣ ዛፍ ይጋርዳታል:: ስለዚህ ፀሐይ አምላክ ልትሆን የማትችልበት ጉድለት አለባት ማለት ነው:: ስለዚህ ፀሐይ አምላክ አይደለችም::
- ውኃ ሲታጠቡበት ያጠራል ሲጠጡት ያረካል ዕጽዋትን ያለመልማል:: ለሰውም ለሌላውም ፍጡር ውኃ ለመኖር መሠረት ነው:: ውኃ ከሌለ በሕይወት መኖር ስለማይቻል ውኃ አምላክ ነው ልንል እንችላለን:: ነገር ግን ውኃ በሰው ይገደባል፣በእንስራ ይቀዳል፣ ሰው በሚፈልገው አቅጣጫ ይመረዋል:: ስለዚህ ሕፀፅ አለበት ማለት ነው:: ይህን ሕፀፅ የያዘ ደግሞ አምላክ ሊሆን የሚችልበት ነገር የለም:: በመሆኑም ውኃ አምላክ አይደለም፡፡
- ጨረቃ በሌሊት ብርሃን ትሰጣለች ጨለማን የማሸነፍ ብቃት አላት:: በዚህም አምላክ ልናደርጋት እንችላለን ነገር ግን ከእርሷ የበለጠ ብርሃን አስገኝ አካል አለ:: ጨረቃ በጨለማ ከምትሸነፈው ፀሐይ እንኳ ታንሳለች:: የጨረቃ ብርሃን ከራሷ የሚወጣ ሳይሆን ከፀሐይ የተገኘ ነው:: ስለሆነም ጨረቃ በፀሐይ ትበለጣለች፡፡ ስለዚህ አምላክ ልትሆን አትችልም ማለት ነው::
-ነቢያት ትንቢት ይናገራሉ፣የሚመጣውን ነገር ያውቃሉ፣ሙት ያነሣሉ፣ድውይ ይፈውሳሉ፣ ፀሐይን ያቆማሉ፣ሰማይን ይለጉማሉ:: ስለዚህ ከነቢያት መካከል አንዱን አምላኬ ልንለው እንችላለን:: ነገር ግን ነቢያት በፀጋ ያገኙት እንጅ በባሕርያቸው ያለ አይደለም:: ለዚህም ነው ትንቢት የሚነፈጉበት፣ ተአምራት የሚከለከሉበት ጊዜ የነበረው:: ከዚህ የምንረዳው ከነቢያትም የሚበልጥ ነገር መኖሩን ነው:: ስለዚህ አምላክ አይደሉም ማለት ነው::
-ጻድቃን ሰማዕታት ብዙ ተአምራትን ያደርጋሉ፣በመከራ ይጸናሉ፣ በሕይወታቸውም ምሥክር ይሆናሉ፣ መራራ ሞትንም ይታገሳሉ:: ከእነዚህ መካከል አንዱን አምላኬ ብንል መብታችን ነው:: ነገር ግን ከእነርሱ የበለጠ በመከራ እንዲጸኑ፣ተአምራትን እንዲያደርጉ የሚያበረታቸው አካል አለ:: በመሆኑም አምላካችን ፈጣሪያችን አንላቸውም፡፡ እስከ አሁን ድረስ የጠቀስናቸው ሁሉ የራሳቸው የሆነ ከሌሎች የሚበልጡበት ነገር አላቸው:: ነገር ግን የራሳቸው የሆነ ጉድለትም ስላለባቸው አምላክ ብለን አናመልካቸውም:: ሁሉም የሚጎድላቸው ነገር አላቸው ከእነርሱ የበለጠ እነርሱን የሚያሸንፍ ኃይልም አለባቸው:: ኅልፈት ውላጤ ያገኛቸዋል:: ስለህም እነርሱን ያስገኘ ሌላ አካል ለመኖሩ እነዚህ ማረጋገጫዎቻችን ናቸው:: በመሆኑም እንደሰው ሰውኛው የምናወጣውን አምላክ የመሆንን መስፈርት አያሟሉም ማለት ነው::
እኛ አምላክ ብለን የምናመልከው:-
v አስገኝ የሌለው፣
v ማንም ማን ሊተካከለው የማይችል፣
v ዓለምን ካለመኖር ወደ መኖር ያመጣ፣
v ሁሉን የሚመግብ፣
v የሚያሸንፈው የሌለ፣
v እርሱን የሚገድበው የሌለ፣
v ከእርሱ የሚበልጥ የሌለበት፣
v ሰማይን የዘረጋ ምድርን በውኃ ላይ ያጸና፣
v ጊዜ የማይለውጠው ዘመን የማይሽረው፣
v ዓለምን አሳልፎ የሚኖር ዘላለማዊ፣
v የሚመጣውን የሚያውቅ፣
v ሁሉን በፈቃዱ የሚያደርግ፣
v ድካም የሌለበት፣
v እንቅልፍ የማያሸንፈው፣
v አማክሩኝ የማይል፣
v ሌላ አጋዥ የማይሻ፣
v ዘመናትን በዘመናት ጊዜያትን በጊዜያት የሚተካ፣
v ሁሉን የሚገዛ፣
v ሁሉን የሚያስተደድር፣
v በሥራው የማይፀፀት፣
v የማይዳሰስ፣ የማይጨበጥ ረቂቅ፣
v በሁሉ ቦታ ያለ /ምሉዕ በኩለሄ የሆነ/፣
v ከእርሱ ውጭ አንድ ነገር እንኳ የማይደረግ፣
v እውነተኛ ፈራጅ፣
v ውሸት የሌለበት፣
v ንፁሕ፣ ኃጢአት የማይስማማው፣
v በማንም የማይመራ፣
v ሁሉ በእርሱ የሆነ፣
v ተመርምሮ ሊደረስበት የማይችል፣
v ከአእምሮ በላይ የሆነ ነው::
እኛአምላካችን ብለን የምናመልከው ከላይ የተዘረዘሩትን በሙሉ የሚያሟላ ከሆነ ብቻ ነው:: ይህን አምላክ እግዚአብሔር እንለዋለን፡፡ አምላክ ዓለምን የሚያስተዳድር ነው:: ዓለምን ሲገዛ ደግሞ የሚያግዘው አይሻም:: መለኮት በጋርዮሽ ሥርዓት አይመራም:: አምላክ ልዩነት ያለባቸውን ተቃራኒ የሆኑ መለኮታዊ ሥራዎችን
አይሠራም:: ዓለምን የሚሠራ አንድ አምላክ ዓለምን የሚያፈርስ ሌላ አምላክ
የለም:: ግማሹን ዓለም አንዱ ግማሹን ሌላ አምላክ አይመራም ሁሉንም አንድ
አምላክ ይገዛዋል እንጅ:: አምላክነት ዕገዛን አይሻም ሁለት ተቃራኒ ሃሳቦችም የሉበትም:: አንዱ ወደ ግራ ሌላው ወደ ቀኝ የሚሉ የተለያዩ አመለካከቶች
ጥምርታም አይደለም:: የተለያዩ የእምነት ድርጅቶች መነሻቸው ምሥጢረ ሥጋዌ ነው:: አምላክ በሥጋ ማርያም በተገለጠ ጊዜ ዓለም የራሷን ሥም እየሰጠች አዳዲስ እምነቶችን መፈልፈል ጀመረች:: ከነቢያት መካከል አንዱ ነው ያሉት የራሳቸውን እምነት አንድ
አሉ:: ከድንግል የተወለደው አምላክ አይደለም ዕሩቅ ብእሲ ነው ያሉት
ሌላ እምነት መሠረቱ:: ይህ ከድንግል የተወለደው ከአምላክ ጋር የሚያስታርቀን አማላጅ
እንጅ አምላክ አይደለም ያሉት ሌላ እምነትን ፈጠሩ:: በቅርብ ጊዜ የተመሠረቱት እምነቶች
ሁሉ መነሻቸው ምሥጢረ ሥጋዌን በሚገባ ካለመረዳት የመጣ ነው:: በሰው አእምሮ መርምረው ለመድረስ ሞክረው መድረስ ያልቻሉ ሰዎች ሁሉ የራሳቸውን እምነት መሥርተዋል:: የተዋሕዶ እምነት ግን መሠረቱ ወልድ ዋሕድ እግዚአብሔር በተዋሕዶ
ከበረየ ሚል ነው:: መሥራቹ ደግሞ ራሱ ባሕርይው ረቂቅ የሆነው አምላካችን ክርስቶስ ኢየሱስ ነው፡፡
በዚህ እምነት ውስጥ አምላካችን አንድ ብቻ ነው ብለን እናምናለን:: ሌሎች እምነቶች ግን በግልጽ አይናገሩ እንጅ ከአንድ በላይ የሆኑ አማልእክትን ያመልካሉ:: እንደ እነርሱ እየመሰላቸው ቅዱሳን ያማልዳሉ ስንል ቅዱሳንን
አምላካችን ናቸው አሉ ይሉናል:: ድንግል ማርያምን ወላዲተ አምላክ
የዓለም ሁሉ አማላጅ ናት ስንል አምላካቸው ድንግል ማርያም ናት ይሉናል:: እኛ የተዋሕዶ አማኞች አንድነቱ ሦስትነቱን በማይጠቀልለው ሦስትነቱም አንድነቱን በማይከፋፍለው አምላክ ብቻ
እናመልካለን:: አምላካችን እግዚአብሔር አንድ ሲሆን ሦስት፤ ሦስት ሲሆንም አንድ ነው:: አንድነቱ በመለኮት፣ በአገዛዝ፣ በሥልጣን፣ በባሕርይ፣ በህልውና
ወዘተ ነው:: ሦስትነቱም በሥም፣ በአካል፣ በግብር ነው:: የሥም ሦስትነት አብ፣ ወልድ፣ መንፈስ ቅዱስ መባል ነው:: አንዱ በሌላው ሥም አይጠራም:: የግብር ሦስትነት አብ ወላዲ፣ አስራፂ፤ ወልድ ተወላዲ፤ መንፈስ
ቅዱስ ሰራፂ ይባላል:: አብ ቢወልድ ቢያሰርጽ እንጅ አይወለድም አይሰርጽምም፤ወልድ ቢወለድ እንጅ
አይወልድም፣ አያሰርጽም፣ አይሰርጽምም፤ መንፈስ ቅዱስ ቢሰርጽ እንጅ አይወልድም፣ አይወለድም፣ አያሰርጽምም፡፡ አብ፣ ወልድ፣ መንፈስቅዱስ ለየራሳቸው ፍጹም ገጽ ፍጹም አካል አላቸው:: እግዚአብሔር እንዲህ ባለ አንድነትና ሦስትነት ጸንቶ ይኖራል:: አንዱ ወልድ ከሰማየ ሰማያት ወርዶ ከድንግል ማርያም ከሥጋዋ ሥጋ ከነፍሷ ነፍስ ነሥቶ ሲወለድ ከላይ ከአምላክነቱ (ከአንድነቱና ከሦስትነቱ) አልጎደለም አልጨመረምም:: በታችም በአንድነቱና በሦስትነቱ ላይ አልተጨመረም
አልተቀነሰም:: እግዚአብሔር ወልድ ከድንግል ማርያም መወለዱ ከአምላክነት ዝቅ
አላደረገውም:: አምላክ ሰው ሆነ ሰው አምላክ ሆነ ብለን እናምናለን:: የጠፋ በግ አዳምን ሊፈልግ የመጣው ወልድ ከራሱ ጋር አስታረቀን:: ደሙን አፍስሶ ሥጋውን ቆርሶ በዘመነ ሥጋዌው ሰውን ከራሱ ጋር
አስታረቀ:: ከዘመነ ሥጋዌው በኋላ አሁን ግን አማላጅ አንለውም ምክንያቱም
ማማለድና አምላክነት የተለያዩ ናቸውና፡፡ ሁለት የማይገናኙና የማይተዋወቁ
ነገሮችን ሦስተኛ አካል በመካከላቸው ገብቶ ቢያገናኛቸው ወይም ቢያስተዋውቃቸው ምልጃ ነው:: እኛ በእግዚአብሔር ፊት ለመቆም የማንችል በመሆኑ ቅዱሳን ስለእኛ
ከእግዚአብሔር ዘንድ ቢለምኑልን ምልጃ ነው:: ከዚህ እንደምንረዳው ምልጃ የፍጡር
ሥራ ነው:: በፍጡራን መካከል ደግሞ እኩል የሆነ ቅድስና የለም:: ስለዚህ በቅድስና የሚበልጠው ለሌሎች ይማልዳል:: ሙሴ ለሕዝበ እስራኤል ይማልድ የነበረው ቅዱስ ስለነበረ ነው:: አምላካችን አንድ እንደሆነ አይተናል በሥም ሦስት መሆኑንም እንዲሁ:: ከሥስቱ አካል አንዱን አካል ወልድ አማላጅ ነው የሚሉ እምነቶች
አሉ:: እነዚህ እምነቶች ኢየሱስ በሥጋ ማርያም ለምን እንደተገለጠ ያልተረዱ
ናቸው:: ምልጃ የፍጡር ሥራ ነው ብለናል ስለዚህ ኢየሱስ ፍጡር ነውን? ይቅር ይበለን:: እርሱስ የባሕርይ አምላክ ነው:: አምላካችን ደግሞ አንድ ነው:: ማማለድ እና አምላክነት የተለያዩ ነገሮች ናቸው:: ምልጃ የሚቀርበው እኮ ለሚበልጥ አካል ነው:: ኢየሱስ ይማልዳል ማለት ከኢየሱስ የሚበልጥ ሌላ አካል አለ ማለት ነው:: ከአምላክ የሚበልጥ ነገር ካለ ደግሞ አምላክ ሊሆን የሚችለው
ያ የበለጠው ነገር ነው:: ስለዚህ ኢየሱስ ክርስቶስ አንዳንዶች እንደሚሉት አማላጅ ሳይሆን
የባሕርይ አምላክ ነው:: አምላክን አማላጅ ማለት ነጭን ጥቁር፣ ወፍራምን ቀጭን እንደ
ማለት ነው:: ስለዚህ አምላካችን አንድ ነው እርሱም እግዚአብሔር ነው፡፡
No comments:
Post a Comment